Seperti Caffeine..

Ia dah terlambat..saya perlu tidur sekarang..saya dah pun kira semua kambing biri-biri dalam kepala saya..dalam usaha untuk lelapkan mata,entah bagaiman saya dihujani semula dengan kenangan kita..saya terus bangun dan duduk di bumbung rumah sambil mengingatkan wajah awak..apabila saya memejamkan mata,sebuah buku dengan cerita cinta kita yang sudah berakhir mula dibuka..

walaupun selepas awak meniggalkan saya,awak menyeksa pulak saya seperti ini..bagaimana saya boleh menjadi sebegini sengsara??..apa yang saya buat salah??..kenapa kita berpecah??..saya tidak tahu mengapa..

sebab awak seperti caffeine..saya tidak boleh tidur setiap malam..jiwa saya masih berdendam lagi..saya benci awak..seperti caffeine..saya cuba untuk jauh daripada awak..saya cuba untuk lupakan awak tetapi saya tidak boleh lakukannya..saya tidak boleh bantu diri saya sendiri…awak sangat jahat bagi saya..sangat jahat bagi saya..awak sama seperti caffeine..

setiap masa saya bernafas,saya rindukan awak..apabila saya berfikir bahawa kita duduk dibawah langit yang sama,saya rasa hampir jadi gila..walaupun saya seperti ini, saya tetap tidak boleh melepaskan awak pergi..di luar tingkap, saya nampak satu pasangan sedang bergaduh..mereka nampak seperti kita pada masa lalu sehinggakan sanggup mengeluarkan air mata..

“tengok..jangan buat macam itu..awak cuma perlu peluk dia..”

“tengok saya..saya kelihatan seperti apa sekarang??”

  hanya perlu ucapkan itu sahaja..

tidak boleh ke awak bagi saya satu peluang untuk menahan awak??hubungan kita bukan sesuatu yang boleh berakhir dengan mudah..atau adakahperpisahan ini salah saya??..saya sendiri pun tidak tahu..

walaupun saya benci awak sebegini,apabila saya fikir semasa kita bersama-sama,saya tersenyum sendiri..mungkin saya tidak mahu melupakan awak..yes..saya tidak mahu melupakan awak..saya sangat menghargai awak..

tetapi,sekarang hati dan perasaan saya selalu berkata…

“awak sangat jahat bagi diri saya…”